Όταν η επιστήμη «σκόνταψε» πάνω στον αποκρυφισμό
Η ανεκδιήγητη στάση της
επιστημονικής κοινότητας απέναντι στην πρόσφατη πανδημία, απετέλεσε έναυσμα για
την περεταίρω αναζήτηση των ιδεολογικών καταβολών της σύγχρονης,
μεταδιαφωτιστικής επιστήμης. Για χάριν συντομίας, θα παρατεθούν ορισμένα
αδιάσειστα στοιχεία για τη σύνδεση αποκρυφισμού και επιστήμης. Όσο τα μάτια του
αναγνώστη θα τρέχουν στις γραμμές αυτού του άρθρου, τόσο τα στοιχεία αυτά θα
φαντάζουν αδιανόητα. Δεδομένης όμως της αδιαμφισβήτητης εγκυρότητάς τους, δεν
έχουμε παρά να επιμείνουμε σε αυτά, έως ότου ενταχθούν επισήμως στον δημόσιο
διάλογο. Ο εχθρός ελπίζει πως η ντροπή την οποία η ενασχόληση με το μεταφυσικό
επισύρει, θα μας φιμώσει. Γελιέται.
Είκοσι χρόνια πριν, η
αντικατάσταση των λευκών ανθρώπων, ήταν συνωμοσία. Σήμερα είναι κανονικότητα,
την οποία εμείς αντιμαχόμεθα και οι εχθροί μας εγκωμιάζουν. Η υπόνοια της
μέθεξης επιστήμης και αποκρυφισμού, που ως πρόσφατα αποτελούσε αντικείμενο
έρευνας περιθωριακών ιδεολογικών στοιχείων,
σήμερα έρχεται με τον πιο θρασύ τρόπο στην επιφάνεια του
κοινωνικοπολιτικού έλους.
Η επιστήμη απέκτησε πρώτα
περιεχόμενο και ύστερα ονομασία. Ο άνθρωπος επιστράτευσε την εφευρετικότητά
του, για να επιβιώσει. Όταν οι εφευρέσεις και ανακαλύψεις του πλήθαιναν, σε
σημείο να αποτελούν γνωστικό αντικείμενο, τοποθετούνταν υπό έναν γενικό τίτλο
(μηχανική, αρχιτεκτονική, γεωργία, αλιεία). Όσο η ανθρώπινη εφευρετικότητα
παρέμενε προσκολλημένη στον αγώνα επιβίωσης, είναι ασφαλές να ισχυριστούμε πως
ήταν πνευματικά αποχρωματισμένη, και ψυχρά λειτουργική.
Η ανθρώπινη ματαιοδοξία και η
λατρεία του «εγώ» καλλιεργούνται αναπόφευκτα, όταν οι ανθρώπινες αυτές
εφευρέσεις και ανακαλύψεις προσφέρουν μία πρωτοφανώς άνετη ζωή. Προκύπτει
λοιπόν το ερώτημα: «είναι η σύγχρονη επιστήμη κενή ιδεολογίας και
πνευματικότητας»;
Φτάνοντας εν τάχει στο κομβικό σημείο της
ύστερης αρχαιότητας, όταν στην αρένα των ιδεών κονταροχτυπιούνται οι ελληνικές
φιλοσοφικές σχολές, ο Χριστιανισμός και οι διάφορες μορφές ανατολικού
πανθεϊσμού, γεννιέται ένα δηλητηριώδες αγκάθι για την Ευρωπαϊκή ιστορία. Ο
γνωστικισμός. Οι αναρίθμητες υποδιαιρέσεις του γνωστικισμού αποκρούονται
επιτυχώς από τους Πατέρες της Εκκλησίας ακόμη και σε μία περίοδο κατά την οποία
τα Ευαγγέλια κηρύττονταν προφορικά. Ενίοτε ως προσπάθεια εξελληνισμού του
Χριστιανισμού, ενίοτε ως αντίθεση μεταξύ του «καλού» Θεού της Καινής Διαθήκης
έναντι του «κακού» Θεού τη Παλαιάς Διαθήκης, τα διάφορα κεφάλια της γνωστικής
Λερναίας Ύδρας ομονοούν στα κάτωθι:
·
Ο άνθρωπος θα εξυψωθεί κερδίζοντας την αθανασία μέσω
της γνώσης.
·
Η γνώση δεν ανήκει σε όλους, αλλά μόνο στους
μυημένους.
Τα εξελληνισμένα ιουδαϊκά μυαλά
άνοιξαν τον δρόμο για τη σατανική ανθρωπολατρεία, την υλιστική θέωση του
ανθρώπου δια των εφευρέσεων, ως πρόδρομο του μετανθρωπισμού, καθώς και για τον
αποκρυφισμό, εφόσον μόνο οι μυημένοι αποκτούν πρόσβαση στη γνώση. Ο Τρισμέγιστος
Ερμής – πιθανότατα βασισμένος σε υπαρκτό Αιγύπτιο ιερέα του πολυθεϊσμού, ο
οποίος σκοπίμως συγχέεται με τον Έλληνα θεό Ερμή – εμφανίζεται στον ανώνυμο
συγγραφέα και του παραδίδει μία νέα διαθήκη, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος
καλείται να προοδεύσει μέσω της γνώσης. Μία δαιμονική εκδοχή της Αποκάλυψης. Η
γνώση όμως αυτή, δεν είναι αποκλειστικά υλικοτεχνική, καθότι αφενός παραδίδεται
από ένα υπερφυσικό ον, αφετέρου περιλαμβάνει τελετουργικές πρακτικές που σκοπό
έχουν τη στρέβλωση των φυσικών νόμων, προς όφελος του μύστη. Η επιστήμη λοιπόν,
καθίσταται μονάχα ένα εργαλείο, που σε συνέργεια με τη μαγεία, θα οδηγήσει τον
άνθρωπο στην αθανασία.
Στο ίδιο πνεύμα, οι αλχημιστές του
Μεσαίωνα επιχειρούσαν τη μετατροπή του σιδήρου σε πολύτιμα μέταλλα. Όταν οι
γνώσεις τους περί χημείας υστερούσαν, επιστράτευαν τις επικλήσεις σε δαίμονες ή
κατ’ αυτούς «θεότητες».
Μα γιατί να υποθέσουμε πως το
δαιμονολατρικό πνεύμα επιβιώνει σε επιστημονικούς κύκλους ακόμη και σήμερα,
όταν αποδεδειγμένα η πρόοδός μας εξηγείται με βάση τους φυσικούς νόμους;
Γιατί η ιδέα πως ο άνθρωπος
μετατρέπεται στον ίδιο του τον Θεό, αποτελεί τη ρίζα του αποκρυφισμού, χωρίς να
απαιτείται η συνδρομή της μεταφυσικής στα ίδια τα επιστημονικά επιτεύγματα.
Αυτή η ιδέα είναι διαχρονικά παρούσα, από τους μάγους του Μεσαίωνα ως τους
εκθηλυμένους επιστήμονες με τα υστερικά καπρίτσια εξουσίας, στο σήμερα.
Ορισμένα παραδείγματα:
Ο εξοπλιστικός ανταγωνισμός του Ψυχρού Πολέμου, οδήγησε την υποτιθέμενα ορθολογική ΕΣΣΔ, στο να χρηματοδοτήσει τη μελέτη του παραφυσικού στα πανεπιστήμιά της. Εθελοντές συγκεντρώνονταν για να αποτελέσουν πειραματόζωα σε δοκιμές εξ αποστάσεως κατασκοπείας με τη χρήση του νου, τηλεπαθητικού επηρεασμού της βούλησης τρίτων προσώπων, ακόμη και τηλεπαθητικού ελέγχου των ζώων (!). Φυσικά οι εθελοντές αυτοί δεν «είδαν φως και μπήκαν», αλλά είχαν εκ προοιμίου εκδηλώσει ενδιαφέρον για το παραφυσικό ή δήλωναν ικανοί να προβλέψουν το μέλλον, πάντα με τους κατάλληλους «πνευματικούς βοηθούς». Μάλιστα, ο πατέρας του σοβιετικού εγχειρήματος εξερεύνησης του διαστήματος και καθηγητής φυσικής Konstantin Tsiolkovsky (1857-1935), ήταν γνωστός για την αποκρυφιστική του «κοσμική φιλοσοφία», επηρεασμένη από τους θεοσοφιστές.
Ο αντίπαλος πόλος δε θα μπορούσε να μείνει πίσω στη φρενίτιδα της αντισυμβατικής αυτής εξοπλιστικής κούρσας. Πρόσφατα, η CIA δημοσίευσε τα πορίσματα του πολυετούς της προγράμματος, ονόματι «Stargate Project», με στόχο τη δημιουργία τηλεπαθητικών κατασκόπων. Τμήμα της εκπαίδευσης αποτελούσαν τα ελεγχόμενα ή αλλιώς «ανάλαφρα» όνειρα (lucid dreaming), κατά τη διάρκεια των οποίων, το υποκείμενο έχει επίγνωση του ότι ονειρεύεται και μπορεί να χρησιμοποιήσει τον άνευ ορίων κόσμο των ονείρων, ώστε να ταξιδέψει εκτός του δωματίου του και να αποσπάσει αληθινές πληροφορίες του εχθρού, στον υπαρκτό κόσμο. Μάλιστα το πόρισμα της CIA καταλήγει στο ότι δεν ήταν η αποτυχία του προγράμματος που οδήγησε στη διακοπή του – μιας και ελήφθησαν τόσο λεπτομερείς πληροφορίες για υποδομές του εχθρού, σε σημείο να προκαλέσουν τη διενέργεια έρευνας από πλευράς του (!!) – αλλά η έλλειψη σταθερότητας στην επίτευξη των επιδιωκόμενων αποτελεσμάτων.
Κοινώς, τα κατασκοπικά «μέντιουμ»
είχαν τόσο περιορισμένη και ασυνεχή επιτυχία, ώστε η έρευνα να μην αξίζει το
κόστος της.
Στο σημείο αυτό, εύλογα θα
αναρωτηθεί κανείς πώς η εξερεύνηση κρυφών δυνατοτήτων του εγκεφάλου αποτελεί
αποκρυφισμό ή/και μαγεία. Η απάντηση βρίσκεται στην παρατήρηση. Παρατηρώντας τα
πτηνά, αποσπάσαμε την ιδέα της πτήσης και φτιάξαμε αεροπλάνα. Παρατηρώντας πως
ορισμένα υλικά επιπλέουν, αποσπάσαμε την ιδέα της πλεύσης και φτιάξαμε σχεδίες,
βάρκες και πλοία. Δεν έχουμε όμως κανέναν λόγο να υποθέτουμε πως μπορούμε να
ξεπεράσουμε τις πέντε μας αισθήσεις, εκτός αν λάβουμε υπόψιν την πνευματικότητα
και τις θρησκευτικές πρακτικές πρωτόγονων λαών, που ισχυρίζονται πως η
συνείδηση μπορεί να κινηθεί σε άλλες διαστάσεις.
Αφετέρου, κανένας ορθολογιστής δε
θα υπέθετε πως ο κόσμος ενός ονείρου μπορεί να είναι ίδιος με τον υπαρκτό και
άρα πως οι πληροφορίες προς απόσπαση θα είναι έγκυρες, παρά μόνο αν είχε
επηρεαστεί από αντίστοιχες αποκρυφιστικές διδασκαλίες.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει
η περίπτωση του ειδικού περί τεχνολογίας πυραύλων, πρωτεργάτη της NASA και
γνωστού αποκρυφιστή Jack Parsons (1914–1952). Ο ίδιος και η πρώτη του γυναίκα Helen Northrup,
προσχώρησαν στη δαιμονολατρική σέχτα του Alister Crowley, με όνομα «Thelema» (Θέλημα) και συγκεκριμένα στη «στοά της
Αγάπης». Η θεολογία της Thelema
δεν είναι άλλη από το «να κάνεις αυτό που θες», σε απόλυτη συνάφεια με
τις αρχές του σατανισμού. Το ζεύγος παρακολουθούσε της λεγόμενες «γνωστικές
Λειτουργίες» στην εκκλησία της Thelema, ενώ
παρών ήταν συχνά και ο πρωτεργάτης του κινήματος σοδομιτών (lgbt), Harry
Hay (1912 – 2002).
Καλά όλα αυτά, αλλά υπάρχει κάτι πιο φρέσκο,
πέρα από κουτσομπολιά και λεφτά για χάσιμο επί Ψυχρού Πολέμου;
Φυσικά.
To 2016, ένα
βίντεο προσομοίωσης ανθρωποθυσίας μπροστά από το άγαλμα του θεού Σίβα στον
προαύλιο χώρο του CERN (!), από
μία ομάδα αντρών με μαύρους μανδύες, έκανε τον γύρο του διαδικτύου. Η διοίκηση
του CERN ξεκαθάρισε
πως κανείς δεν τραυματίστηκε και πως πρόκειται περί φάρσας, για την οποία
διεξάγεται έρευνα. Παρόλα αυτά, δεν αρνήθηκε πως ο έξω κόσμος δεν έχει πρόσβαση
στο CERN – ειδικά κατά τις
νυχτερινές ώρες - και πως αναπόφευκτα οι συμμετέχοντες στην τελετή ήταν μέλη
της φιλοξενούμενης επιστημονικής κοινότητας.
Δεν χρειάζεται βέβαια να ψάξει κανείς στις
σκοτεινές γωνιές του διαδικτύου για αντίστοιχα βίντεο. Μπροστά στα μάτια όλων
μας, το κοσμικό, ορθολογικό και επιστημονικό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), δέχτηκε τις ευλογίες μίας πρωτόγονης
μάγισσας/σαμάνου, η οποία έβηξε τελετουργικά, στα μέτωπα όλων των μελών επί
σκηνής!
Το παρόν άρθρο δεν είναι μία επίθεση στην
επιστήμη, αλλά μία υπενθύμιση πως:
·
Η ελίτ έχει θρησκεία και ας υποκρίνεται την
κοσμική.
·
Οι είρωνες ευνούχοι του διεθνισμού δεν έχουν
κανένα ηθικό υπόβαθρο να αφήνουν αιχμές περί του μορφωτικού επιπέδου των
πιστών, όταν και οι ίδιοι – συνειδητά ή μη – υποτάσσονται στην μετανθρωπιστική
θεολογία.
·
Η επιστήμη είναι ακόμη ένας τομέας κυριαρχούμενος
από ανθρώπους και ως εκ τούτου ιδεολογικά και θεολογικά διαιρεμένος, τον οποίο
δε θα επιτρέψουμε να μονοπωλεί ο διεθνιστικός σατανισμός.
Πολύ καλό άρθρο!👏🏻
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό άρθρο,τα περνάει εν τάχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη συζήτηση αν οι Γνωστικοί υπάρχουν ακόμα και είναι μέσα σε επιστημονικές σέχτες.Η αλχημεία σίγουρα επιβίωσε μέσα από την Σπαγουρια ,σαν σπαγουρικη αλχημεία.
Ο Κρόουλι ήταν μάλλον καραγκιόζης, κατάσκοπος που χρησιμοποιούσε την "μαγεία" του για να βρίσκει σεξουαλικούς παρτενέρ.
Ο Παρσον ήταν άλλη περίπτωση, εκεί που είχε το εργαστήριο του έμεινε ένας κρατήρας,.
Καλη τύχη με την έρευνα, θέλει υπομονή και σύνεση